از : محمد آرمیان
رابطه اسم با هویت ملی
اسم هم همانند زبان و لباس یکی از عوامل شناسائی یک ملت است. ملت های خود مختار و آزاد دنیا اسامی ملی خود را با جدیت خاصی زنده نگهمیدارند تا ضربه ای به هویت اصیل و خدادادی آنها وارد نشود اما اقوام غیر خود مختار و غلام غالبا اسامی اصیل خود را ندانسته رها کرده و اسامی قوم مسلط برخود را بر روی فرزندان شان میگذارند و آنرا یک نوع ترقی تصور میکنند ولی برعکس این ضربه ای محکم است که بر هویت خود وارد میکنند و این ندانمکاری در قوم ما وضع خطرناکی بخود گرفته است. اسامی اصیل بلوچی بدست فراموشی سپرده شده و اسامی فارسی که در اصل متعلق به مجوس باستان است بسرعت دارد جای آن را میگیرد و عمل نفی هویت بلوچ بدون اینکه کسی متوجه این امر مهم باشد در حال پیشرفت است و اینک بطور جدی وظیفه آگاهان قوم است که در این باره حساس شوند و مردم بی خبر از مضرات این روند را با نوشتن مقالات و مطرح کردن در مجالس و مجامع خودی با خبر نمایند و جلو آنرا بگیرند و یکی از علائم تشخص خود را بر قرار نگهدارند تا بدینوسیله از انهدام هویت خدادادای خود پیشگیری لازم را کرده باشند. مردم بلوچ در بلوچستان غربی که تحت سلطه قوم فارس قرار دارند فرزندان خود را با اسامی ذیل که اسامی مخصوص قوم فارس است نامگذاری کرده و ندانسته ضربه محکمی بر هویت اصیل خود وارد کرده اند بدون اینکه متوجه عواقب آن باشند و این روند از خود بیگانگی و هویت گریزی همچنان در حال پیشرفت است که خیلی خطرناک و در آینده مشکل ساز خواهد بود. اسامی مخصوص قوم فارس که ملت بلوچ ندانسته بر روی فرزندان خود گذاشته اند غالبا بشرح ذیل است :
اسامی مرد مثل: فریبرز، منوچهر، مجتبی، ایرج، تورج، کامبیز، بابک، کیوان، پیمان، رستم، سهراب، اردشیر، کورش، داریوش، نادر، کامران، شهرام ، هوشنگ، جمشید، پرویز، رضا، علیرضا، غلامرضا، مازیار، نیما، فرشید، فرامرز، فرزاد، بهمن، بیژن ، بهزاد ، مهران، میلاد ، فولاد وغیره ...
اسامی زن مثل: منیژه، نرگس، نسرین، شهلا، شهناز، الهه، ستاره، سهیلا، فریبا، فرح، فرحناز، پروین، پوران، توران، مرجان، ملیحه، ژیلا، پروانه، پونه، فرزانه، فوزیه ، ثریا، مهوش، ملوس، مهین، شهین، فرشته، فرانک ، الینا و تعدادی دیگر....
اسامی مردانه و زنانه فوق اکثرا مخصوص قوم فارس است و انتخاب اآن توسط مردم قوم بلوچ در واقع نا آکاهی و بی توجهی این قوم را در مورد مسایل ملی و هویتی خویش بر ملا میسازد و این نا آگاهی در آینده و در دراز مدت این ملت را در اثبات هویت اصیل خویش و رسیدن بحقوق خدادادی اش دچار مشکل میکند چون هرگاه که یک بلوچ با یکی از این اسامی صدا زده شود در ذهن شنونده یک فرد فارس تداعی میشود و نه یک فرد بلوچ و ملتی که قادر به حفظ هویت خود نباشد سرزمینش را از دست خواهد داد و چیزی بنام سربلندی هرگز نصیبش نخواهد شد و همیشه مجبور خواهد بود بصورت یک انسان درجه دو و محکوم و سربزیرتحت سلطه و تحکم دیگران زندگی کند و آنگاه چاره ای جز این نخواهد داشت که عذاب این حقارت را نسل اندر نسل تحمل نماید.
اسامی فوق در اصل اسامی آنقدر زیبائی نیستند که بخاطر زیبائی و قشنگی آن افراد قوم ما، آنها را انتخاب کرده و بر روی فرزندان خود بگذارند اما وقتیکه مردم یک قوم در یک زمان طولانی تحت سلطه قومی دیگر زندگی میکنند و عملا در وضعی بسیار حقیرانه و خوار و بیمقدار قرار میگیرند و تمام حقوق بنیادین انسانی از آنان سلب میشود و عادت به اطاعت محض و چشم بسته از دیگران میکنند، ذهن غلامانه آنها همه چیز قوم مسلط برخود را زیبا و مهم و قابل فخر می بیند و با فرار از همه چیز تحقیر شده و ضعیف گشته و اهمیت از دست داده خود به دنبال یک اهمیت جعلی و هویت عاریه ای و مصنوعی میرود و برای پنهان کردن ضعف و ناتوانی خویش سعی میکند موقعیت حقیر و قامت ضعیف خود را با پوششی از علائم ملی قوم مسلط برخود، قوی و قابل احترام نشان دهد و همه چیز قوم برتر را بر سر تاپای خود بپوشاند تا ضعیف جلوه نکند ولی هر مقدار که در این ظاهرسازی و اقدام نا معقول و بی محتوای خود پیشرفت میکند بهمان اندازه بر میزان ضعف و ناتوانی و حقارتش افزوده میشود چون همه چیزش مال دیگران است و از خود هیچی ندارد، همه چیز خود را باخته است و با عاریه دارد زندگی میکند و یک زندگی با عاریه معلوم است که یک زنرگی بی عزت و بی ارزش است. همه ملتهای با عزت دنیا نسبت به حفظ علائم قومی خود حساس و بطور جدی متوجه و متعصب هستند اگر ملت بلوچ هم برای خود خواهان یک زندگی با عزت باشد چاره ای جز حفظ ویژگی های قومی خود نخواهد داشت وگرنه به راحتی در شکم قومی دیگر هضم و برای همیشه ناپدید خواهد شد. اکنون وقت آن رسیده است که ملت بلوچ نسبت به حفظ علائم ملی خود نظیر لباس، زبان و اسامی حساس و غیرتمند شود و در این مورد بی توجهی بیشتر از این نه تنها که اصلا جایز نیست بلکه بسیار خطرناک است. آنهائیکه بعلت عدام آگاهی از این امر حساس و مهم قبلا بر فرزندان خود از این اسامی فارسی گذاشته اند هرچه زودتر سعی نمایند این اسامی اجنبی و ضد اسلامی را با اسامی ملی خود تبدیل نمایند و از این پس فرزندان جدید خود را با اسامی اصیل بلوچی نامگذاری نمایند تا هویت ملی شان از بین نرود. تعدادی از اسامی اصیل قوم بلوچ که پدران و اجداد این مردم با استفاده از آن تشخص قومی و اصالت ملی خود را در جهان حفظ کرده اند به شرح ذیل است:
اسامی مردانه: محمد – دادمحمد – درمحمد – دوست محمد – نیک محمد - بیک محمد – شیرمحمد – جان محمد – ملک محمد - مراد محمد – گل محمد - ولی محمد – دین محمد - نورمحمد – عید محمد - غلام محمد- نظر محمد – فتح محمد – پیر محمد - شفیع محمد- چاکر - گوهرام – حمل - جیند - بالاچ – کمبر - مرید - باهوت – آدینگ – شیهک – شیران - شنبه – دوشنبه - چهارشنبه – پنچشنبه – جمعه - الله داد - خداداد - شهداد- داد اله– میداد - ولیداد - سکی داد - الله بکش – هدابکش- محمد بکش – نبی بکش - الهی بکش - هیر بکش- کادربکش - مولا بکش - واحد بکش - شهمراد- شاهو- شهسوار_مولاداد – دلمراد- جان بیک – ملک بیک - گل بیک - گزابیک - شهبیک- کینگی - دودا – درا - بهادر - سوبان - ارمان - میردوست – دوستین - کیا – میا - مزار - هیبتان – هیاتان - امیتان – مدیان – جنگیان – گمشاد – دلشاد - گمی – گنگزار – شهمیر- وشدل - دلوش - دلبود – دلدار- دلپل – گلپل - دیدگ – گاجی – گاجیان - بوهیر – سنگور – بچیدُر و تعدادی دیگر....
اسامی زنانه : ملوک هاتون - ملک هاتون – تلی هاتون- شمس هاتون- تاج هاتون- گنج هاتون- ماه هاتون- مراد هاتون- زرهاتون- نور هاتون- هاتونان- گل بی بی – ناز بی بی- جان بی بی – نور بی بی – هیر بی بی - لال بی بی - مه بی بی- تاج بی بی- سدگنج- مه گنج- مهبانو- شهربانو- زربانو- مهدیم- مهناز- مهگونگ- درناز- گراناز- گوهر- زرگل- لالین- واهگ - گنجی- سنجی- دری ملک – نازملک - جان ملک - ماه ملک- تاج ملک- مهتاپ- هانی- سسی - سدو- ماهپری- گلپری- مروارد - ماهل- هانل - تلمل- مورتی- شدری – شاری- هیمنه- مهگلین- زمرد، سنگین و بسیاری دیگر...
توجه : اسامی فوق مخصوص قوم بلوچ هستند و اسامی دیگری نیز بطور مشترک بین اقوام مختلف اسلامی مورد استفاده قرار میگیرند که یا اسامی اصحاب رسول خدا صلی الله و علیه وسلم هستند نظیر ابوبکر، عمر، عثمان ، علی ، حمزه ، سلمان، بلال یا خدیجه، فاطمه، سمیه، سلمه، صفیه، زینب، کلثوم و غیره و یا آن اسامی که با ترکیب کلمه "عبد" و یکی از اسامی الله سبحانه و تعالی ساخته میشوند مانند عبدالله ، عبدالمالک، عبدالرشید، عبدالکریم، عبدالحی، عبدالروف، عبدالشکور، عبدالرحمن و الی آخر.... بمنظور احترام به دین مبین اسلام انتخاب این اسامی نه تنها هیچ اشکالی ندارد بلکه خوب است ولی برای زنده نگهداشتن هویت یک قوم که با مشیت الهی بوجود آمده است و تاکید شده است که باید مورد شناسائی قرار گیرد و اکنون تحت تهاجم فرهنگ بیگانه در حال اضمحلال است در این شرایط فعلا بهتراست که اسامی ملی بلوچ هرچه بیشتر مورد استفاده قرار گیرد تا از پیشرفت این هویت زدائی خطرناک جلوگیری شود.
برای یکفرد بلوچ که خود متعلق به یک ملت صاحب نام و نشان است استفاده از اسامی مجوسی که در ایران مرسوم است نظیر فریبرز، فرزاد، فرامرز ، فرهود، کیوان، کاوه، بابک، کورش ، داریوش، ایرج، تورج، منوچهر، مازیار، رامتین و غیره که در اصل اسامی متعلق به ملت دیگری هستند که با اسلام بطور جدی سر دشمنی دارد نه تنها که جایز نیست بلکه کاملا حرام و مشمول مجازات در روز قیامت خواهد بود چون یک بلوچ با استفاده از این اسامی هم هویت ملی خود را مخدوش میکند و هم هویت اسلامی خود را. پس آنهائیکه تاکنون ندانسته از این اسامی بر روی فرزندان خود گذاشته اند و نا آگاهانه مرتکب جرم و گناهی باین بزرگی شده اند چه خوبست که هرچه زودتر بخود آیند و در بارگاه الهی اظهار ندامت نموده و توبه نمایند و بدانند که خداوند بسیار غفور و رحیم است و آنان را از بابت این اشتباه بزرگ حتما خواهد بخشید بشرطیکه توبه شان یک توبه حقیقی باشد و توبه زمانی حقیقی و خالص است که توبه کننده نسبت به تغییر نام مجوسی فرزندان خود و جایگزین کردن آن با نام ملی و یا نام اسلامی هرچه زودتر اقدام نمایند و ما علینا الی البلاع.
* * * *
|
بے شك تو بكش ظلم بكن آس بجن
من دارءٍ سرا حق گوشاں چپ نہ باں |
